Obserwacje osób zajmujących się dziećmi wskazują, że nauka identyfikowania podstawowych figur, takich jak koło, kwadrat czy trójkąt, przynosi wiele korzyści zarówno na etapie wczesnego kształtowania umiejętności analizy wzrokowej, jak i w dalszym procesie nabywania zdolności matematycznych czy przestrzennych. Ważne, aby planować ten rodzaj aktywności w sposób dostosowany do wieku dziecka oraz jego indywidualnych predyspozycji, aby uniknąć przytłoczenia zbyt skomplikowanymi zadaniami. Wielu rodziców i opiekunów poszukuje konkretnych metod oraz zabawek, które wzbogacą zajęcia edukacyjne i wesprą rozwijanie umiejętności rozróżniania figur geometrycznych. Intuicyjność, bezpieczeństwo i przyjazna kolorystyka wybranych pomocy to istotne czynniki, które decydują o skuteczności wprowadzenia dziecka w świat różnych form i konturów.
Zdolność do identyfikacji podstawowych figur geometrycznych jest jedną z fundamentalnych umiejętności wspomagających rozwój poznawczy dziecka oraz zapewniających podstawy do dalszej nauki matematyki czy bardziej złożonych operacji umysłowych. Wprowadzanie pojęć związanych z kształtami można rozpocząć już na etapie przedszkolnym, kiedy maluchy zaczynają coraz dokładniej przyglądać się otoczeniu i często przejawiają naturalną ciekawość względem różnych obiektów. W tym okresie gry i zabawy bazujące na segregowaniu elementów według formy lub koloru mogą ułatwić zrozumienie różnic w wyglądzie przedmiotów, a jednocześnie rozwijają koordynację wzrokowo-ruchową i umiejętność logicznego kojarzenia. Równolegle istotne jest, aby nie oczekiwać od dziecka nagłego przyswojenia nowości, ale raczej kłaść nacisk na praktykę, która zakłada samodzielne odkrywanie. Psychologowie rozwojowi wskazują, że pomiędzy trzecim a piątym rokiem życia maluch jest w stanie odróżnić podstawowe kształty i kojarzyć je z nazwami, o ile stosuje się metody dopasowane do jego stopnia rozwoju.
Wielu rodziców i opiekunów zastanawia się, jak skutecznie uczyć dzieci rozpoznawania kształtów, nie wprowadzając monotonii i nie zniechęcając najmłodszych do dalszej pracy. Koncepcja nauki poprzez zabawę wydaje się najbardziej naturalnym i efektywnym rozwiązaniem, ponieważ stymuluje swobodę działania i rozbudza zainteresowanie kilkulatka. Poprzez angażowanie różnych zmysłów, takich jak dotyk, wzrok czy słuch, można wesprzeć przyswajanie informacji o kształtach i jednocześnie zachować spontaniczny charakter wspólnej rozrywki. Dobrym podejściem może być wykorzystanie zarówno tradycyjnych klocków, jak i nowoczesnych zabawek sensorycznych. Maluch ma wtedy szansę łączyć bodźce wizualne z manipulowaniem obiektami o różnych brzegach i konturach.
Edukacyjny sorter uczy koordynacji ręka-oko. Dziecko ma szansę sprawdzać różne kombinacje ułożenia elementów, obserwować konsekwencje dokonanych wyborów i rozwijać spostrzegawczość przy wyszukiwaniu dopasowań. W drewnianych bokach konstrukcji znajdują się wyrysowane grafiki, a na bocznych ściankach dodatkowe detale, zachęcające do samodzielnych prób odkrywania. Podobnie działa sensoryczne pudełko edukacyjne. W tym wariancie zabawa polega na umieszczeniu dowolnego przedmiotu wewnątrz pudełka i nakłonieniu kilkulatka do zidentyfikowania go przy wykorzystaniu dotyku, wzroku i słuchu. Zadanie staje się szczególnie interesujące, gdy opiekunowie zachęcają do skupienia uwagi na niuansach kształtu, a równocześnie maluch może starać się podejrzeć przedmiot przez niewielkie wizjerki z pryzmatem.
Świetną propozycją jest również zgadywanka-macanka, pobudzająca aktywność poznawczą w przyjemnej formie. Z tyłu zabawki znajduje się sakwa, a zadaniem dziecka pozostaje rozpoznawanie ukrytych wewnątrz przedmiotów za pomocą rąk włożonych przez otwory.